Rozdział 30

włącz;
Ubrałam luźny top i jeansy. Nie to żebym nie lubiła sukienek ale w takim stroju czułam się o wiele lepiej.
Kiedy już się ubrałam usłyszałam dzwonek do drzwi. Jako że panom  nie chciało się ruszyć dup z kanapy to ja poszłam otworzyć. Przed drzwiami stała jakaś dziewczyna. Tak na oko była moją rówieśniczką.
- Cześć. Mogę w czymś pomóc?- zapytałam po otworzeniu drzwi.
- Kim jesteś? I gdzie do cholery jest Paul?
- Jestem dziewczyną Paula. A Ty kim jesteś?
- Jestem jego żoną.
- Paul!!! Rusz tu swoją dupę!! - wydarłam się na cały blok.
Po chwili stał przy mnie.
- Co Ty tu robisz?- zapytał dziewczynę.
- To prawda? Jesteś jej mężem? -zapytałam próbując się uspokoić.
Nie odzywał się tylko stał i patrzył w podłogę.
- Kurwa powiedz coś! - wydarłam się. Poczułam że łzy spływają po moich policzkach.
Nie wytrzymałam i poszłam po swoje rzeczy. Zabrałam wszystko. Kiedy chciałam wyjść on stanął mi na drodze.
- Kochanie,proszę..
- Nie masz już prawa żeby tak do mnie mówić. - powiedziałam i wymierzyłam mu siarczysty policzek.
Wybiegłam z mieszkania. Akurat napatoczyli się Krzysiek i Piotrek. Bez zastanowienia wtuliłam się w libero. Chłopaki patrzyli to na mnie, to na siebie.
Oczami Krzyśka
What the fuck?! Szliśmy do Lotka, a tu nagle Mała wybiega z jego mieszkania z płaczem.
Ani ja ani Cichy nie wiedzieliśmy co mamy robić. Mocno ją przytuliłem i próbowałem ją jakoś uspokoić.
- Mała co się stało? Coś z Paulem? - zapytałem ale ona zaczęła jeszcze głośniej płakać.
- Co on Ci zrobił?- zapytał wnerwiony Piter.
- On.. on..ma.. ż..żonę- powiedziała Natalka.
Odsunąłem ją od siebie i wbiegłem do bloku mimo że słyszałem za sobą jej wołanie. Otworzyłem drzwi od mieszkania Amerykanina. Lotman siedział w pokoju z jakąś dziunią i Andersonem. Kiedy mnie zobaczył domyślił się po co tu jestem.
- Mówiłem Ci że jeśli ją skrzywdzisz będziesz miał ze mną do czynienia!- wydarłem się i dałem mu z pięści w twarz. Nawet się nie bronił. Spojrzałem jeszcze na niego i wyszedłem.
Mała siedziała na ławce razem z Pitem który ją obejmował. Nie mogę uwierzyć w to jak on ją potraktował.
-Mała lepiej Ci? Wstań , proszę. -podszedłem do niej.
- Chcę do domu- powiedziała patrząc na mnie takim wzrokiem jaki często widzę u Dominiki.
- Dobra odwiozę Cię.
***
Oczami Natki
Kiedy byliśmy już w domu poszłam pod prysznic. Siedziałam tam dopóki chłopaki nie zaczęli się dobijać do drzwi. Owinęłam się ręcznikiem i wyszłam.
- Spokojnie, żyje.- powiedziałam kompletnie bez emocji. Nie czułam już nic.
- Ja muszę lecieć bo Iwona dzwoniła i coś dzieciaki zbiera ale Pit zostaje i przyjdzie Kama z Alkiem.- powiedział Krzysiek.
- Whatever. Róbcie co chcecie.
Chłopaki głośno westchnęli,a ja poszłam sie ubrać. Nie zależało mi już na niczym ale nie będę z gołą dupą paradować po mieszkaniu. Usłyszałam jak Krzysiek wyszedł. Sama usiadłam na łóżku i spojrzałam na ramkę z zdjęciem moim i Paula. W szale złości roztrzaskałam ją głośno krzycząc. W sekundzie przy moim boku był Piotrek. Mocno mnie tulił do siebie. Usiadł ze mną na łóżku i uspokajał mnie kołysząc. Nawet nie wiem kiedy odpłynęłam.
***
Cześć, cześć :*
Paul i tak Cię wielbię!! Musiałam coś zrobić bo nie lubię sielanki gdyż w prawdziwym życiu nie ma tak dobrze. Pozdrawiam moją kochaną Kruszynę :)
Polecam Wam także trzy  wspaniałe blogerki Hortex , Beatkę  oraz Ann&Ika.
Dziękuje za wszelakie komentarze, wyświetlenia etc.
Kocham ,
Rudzielec