Rozdział 41

włącz
Usłyszałam tylko huk. Domyśliłam się że to z sypialni. Wbiegłam tam i zobaczyłam jeden wielki rozpierd.. bałagan. Z szafy powywalane ciuchy, książki wywalone na podłogę , a na łóżku siedział szlochający libero.
- O Boże.. Krzysiek.- szybko znalazłam się obok niego i mocno go przytuliłam.
Ignaczak jedynie położył głowę na moich kolanach i dalej płakał.
- Tak bardzo Cię przepraszam że nie było mnie tu cały czas. To się więcej nie powtórzy. Obiecuję że od teraz będę zawsze przy Tobie. - mówiłam coraz to bardziej łamiącym się głosem.
Kiedy patrzyłam na cierpienie mojego przyjaciela czułam jego ból. Tak bardzo chciałam mu pomóc.
- Natka.. Przepraszam że na to patrzysz. Ja..- zaczął Krzysiek nieco nieskładnie.
- Ciii. Spokojnie. Nie masz za co przepraszać. Jestem tu dla Ciebie.
- Tak bardzo mi go brakuje.
- Wiem. Chodź, ogarniemy tu i pójdziemy na spacer.- wstałam i chwyciłam go za rękę.
Posprzątaliśmy szybko, zgarnęliśmy Kubiaka i poszliśmy na spacer.
-Mała..- zaczął Krzysiek.
Spojrzałam na niego dość niepewnie. Moja intuicja mówiła mi że on coś kombinuje.
- No słucham.
- Bo.. bo Ty jesteś dobrym fotografem i.. Nie zastanawiałaś nad pracą w Reprezentacji? - skończył swoją dość nieskładną wypowiedź.
- Hahahahahhahh dobry żart. A smok w tej bajce był? - zapytałam szczerze rozbawiona.
- Z czego rżysz? Zgadzam się z Krzyśkiem. To jest dobry pomysł. Widziałem Twoje zdjęcia i masz  naprawdę talent. - dodał swoje trzy grosze Michał.
- Nawet jeśli bym wysłała swoje CV to i tak szanse na dostanie się są maleńkie. Doskonale wiecie że mnóstwo ludzi marzy o tej posadzie. - powiedziałam kopiąc kamyk.
- No bo.. no bo.. My.. bo.. wysłaliśmy Twoje zgłoszenie. - wydukał Igła.
- Co kurw.. ?! Ale jak to?! Mówiąc my masz na myśli..?
- Noo ja, Piter i Misiek.
- O ja pier...
- Hamuj, nie ładnie tak przeklinać.- pomachał mi palcem Kubiak.
- Zamknij się. - warknęłam. - Igła uduszę Cię!
- Powinnaś nam dziękować. Dostałaś tą robotę. Na razie na okres próbny ale.. - nie skończył mi tego tłumaczyć bo już wisiałam na jego szyi.
- Dzięki,dzięki, dzięki!! Kocham Cię, Was. - krzyczałam w przerwach na całowanie go w policzki.
- Ejj ja tez chce buziaka. W końcu też brałem w tym udział. No i mocno trzymałem w kciuki. - zaczął kręcić Kubiak.
W chwili euforii wskoczyłam mu na ręce i musnęłam go w usta. On szeroko otworzył oczy, a ja szybko zeskoczyłam z jego rąk.
- Ja.. bo.. przepraszam. - jąkałam się totalnie skołowana.
Widziałam że on także nie wiedział co zrobić. Otwierał i zamykał usta. Uśmiechał się lecz chwilę później kręcił głową jakby prowadził wojnę sam ze sobą.
- Jasna dupa. - mruknął Krzysiek drapią
się po karku.

Z punktu widzenia najlepszego, najprzystojniejszego i w ogóle naj libero.
Booż co to było? Kubiak ma minę jak kot srający na pustyni, a Mała.. wygląda na przerażoną ale oczy świeciły jej niesamowicie. W życiu nie widziałem w nich takiego blasku. Patrząc na Michała mogę powiedzieć to samo. Co oni wyprawiają do cholery?! Będzie potrzeba interwencja.
- Ja.. ja pójdę już.- wyjąkała Natka.
- Ta.. no ja.. też się już będę zbierać.- mruknął Michał który cały czas kątem oka obserwował rudą.
- Wiesz co daj mu kluczyki, ja Cię odwiozę tylko chcę z Tobą pogadać.
Kiwnęła głową, oddała kluczyki Kubiakowi i ruszyła ze mną.
Kiedy oddaliliśmy się od ''miejsca zbrodni" odezwała się.
- Jeśli chcesz wiedzieć co to było to się nie dowiesz. Sama nie wiem. - mówiła patrząc w dół.
- Ok. To przynajmniej mi powiedz co teraz czujesz. Bo z tego co widziałem nie był to zwykły pocałunek.
- Nie wiem co czuję. Naprawdę. Kompletny rozpierdol w głowie.- powiedziała i się rozpłakała.
Przytuliłem ją mocno i szliśmy dalej.

****
Witajcie! Wakacje. Rozdział dłuższy (przynajmniej mi się tak wydaje) . Oceńcie jak się podoba.
Specjalnie dla W. <3
Czytasz+ Komentujesz= Motywujesz
Kisses,
Rudzielec